„Ik maak u nu ook tot een licht voor de heidenen”

Vandaag heeft Jezus een belangrijk gesprek met zijn leerlingen. Jezus werd ontroerd en vertelde dat een van hen Hem ging overleveren.

De reactie van de leerlingen raakt me het meest vandaag: “De leerlingen keken elkaar aan, in het onzekere wie Hij bedoelde.” Later zal Petrus, nadat Jezus tegen hem zei dat hij Hem niet meteen kon volgen, zelfs zeggen: “Mijn leven zal ik voor U geven.”

Wij weten echter, zoals wij afgelopen zondag in het passieverhaal gelezen hebben, dat alle leerlingen, niet alleen Judas, Jezus in de steek hebben gelaten. Ze konden niet eens een uur met Hem waken in het hof van de olijven voordat Hij gevangen werd genomen. Ze renden allemaal weg tegenover zijn lijdensweg, niet alleen de verrader. En de enthousiaste apostel Petrus, die beloofd had dat hij zijn leven voor Hem zou geven, zal Jezus driemaal verloochenen zoals Jezus hem voorspelde.

Het feit dat de leerlingen elkaar aankeken alsof ze niet konden geloven dat een van hen in staat was om Jezus te verraden laat ons zien dat de leerlingen zichzelf nog niet goed kenden. Na deze woorden van Jezus denken ze waarschijnlijk dat het onmogelijk is dat ze Jezus kunnen overleveren, verloochenen en in de steek laten, maar ze zullen ervaren dat hun ijver en beloftes in het niets zullen vallen tegenover het lijden.

Juist door zijn lijden zal Jezus zijn leerlingen een belangrijk woord geven dat onmisbaar zal zijn voor de missie die Hij zijn leerlingen later bij zijn Hemelvaart en met Pinksteren zal toevertrouwen. Jezus liet zijn leerlingen in zijn lijden inzien wie ze werkelijk waren, vooral dat zij niet in staat waren, uit zichzelf, om Jezus te volgen. De missie die aan hen wordt  toevertrouwd zal en mag niet steunen op menselijke krachten, want zijn genade openbaart zich het beste in zwakheid, zoals de apostel Paulus ons zo vaak in zijn brieven schreef.

“Denkt maar aan uw eigen roeping, broeders. Naar menselijke maatstaf waren er niet velen geleerd, niet velen machtig, niet velen van hoge afkomst. Nee, wat voor de wereld dwaas is, heeft God uitverkoren, om de wijzen te beschamen; wat voor de wereld zwak is, heeft God uitverkoren, om het sterke te beschamen; wat voor de wereld van geringe afkomst is en onbeduidend, heeft God uitverkoren; wat niets is om teniet te doen wat iets is, opdat tegenover God geen mens zou roemen op zichzelf.”(1 Kor.1,26-29)

En zo zullen alle apostelen daarna de zending, die eens aan de profeet Jesaja was toevertrouwd, in vervulling brengen: “Ik maak u nu ook tot een licht voor de heidenen, zodat mijn heil tot de grenzen der aarde zal gaan”, maar niet voordat ze allemaal ervaren hadden dat ze dat niet uit zichzelf konden maar alleen met Zijn kracht.

Als je je vandaag zwak voelt, als je bij jezelf denkt dat je het niet aankan, dat het jou teveel wordt, weet dan dat God ons geroepen heeft, en dat wij, net als de apostelen, het ook niet alleen kunnen, niet zonder Hem, niet zonder elkaar, en dat wij met Jesaja en de apostelen kunnen zeggen: “Mijn God is mijn sterkte”. Amen

Download hier de lezingen op dinsdag in de Goede Week, dinsdag 7 april