„Werpt het net uit, rechts van de boot, daar zult gij iets vangen.”

Vandaag zijn de leerlingen bij het meer van Tiberias. Van Maria Magdalena hadden zij te horen gekregen dat zij naar Galilea moesten gaan waar zij Jezus zouden zien. Maar eenmaal daar denkt de apostel Petrus, en met hem de andere leerlingen, ik ga maar vissen: “Simon Petrus zei tot hen: Ik ga vissen. Zij antwoordden: Dan gaan wij mee. Zij gingen dus op weg en klommen in de boot maar ze vingen die nacht niets.” 

Zij hadden Jezus verrezen gezien, zij hadden ook zoveel wonderen meegemaakt, en toch dachten de apostelen dat zij misschien maar beter terug konden gaan om hun oude levens te hervatten als vissers, het leven dat zij zo enthousiast hadden achtergelaten om Hem te volgen. Misschien zoals de leerlingen van Emmaüs die ook gehoord hadden dat Jezus verrezen was en verschenen aan de vrouwen en toch weg gingen van Jeruzalem met een zekere teleurstelling.

Hoe zit het met ons in deze tijd? Zijn wij misschien ook teruggegaan naar onze oude levens nu de Paaszondag al een paar dagen achter te rug is? Zijn wij de Paasvreugde al kwijtgeraakt? Zitten wij misschien ook maar te vissen, te zoeken naar het geluk en de zin van ons leven, daar waar niets te vangen valt? “Zij vingen die nacht niets”. Dit hadden zij al eerder ervaren, dat zij met lege handen stonden, toen Jezus tegen hen zei: Vaar naar het diepe.

“Als dingen lijken te mislukken, als onvermoeibare inspanningen vruchteloos lijken, zoals ook de apostelen zelf overkwam, toen zij na een nacht zwoegen uitriepen: “Meester, we hebben niets gevangen” (vgl. Lc 5,5). Juist op dit soort momenten moet je je hart openstellen voor de overvloed van genade, om het woord van de Verlosser zijn volle werkingskracht te geven: “Duc in altum!”.” (Boodschaap van Paus Johannes Paulus II 2004)

Zoals ze toen ook op het woord van Jezus moesten vertrouwen om naar het diepe te varen, zo ook worden de apostelen en wij vandaag gevraagd om de netten rechts van de boot uit te werpen. Zij hadden het de hele nacht geprobeerd zonder iets te vangen. Waarom zouden zij het dan nog proberen in de ochtend? Als je ’s avonds niets hebt kunnen vangen, dan ’s ochtends nog minder, hadden zij kunnen opwerpen.

Soms komt Christus in ons leven op een onverwachte manier en vraagt ons om dingen helemaal anders te doen op Zijn Woord. De apostelen gehoorzaamden en vingen een grote hoeveelheid vissen. Zij waren ervaren vissers maar hebben geloof geschonken aan wat Jezus vroeg te doen, ook al was het zo anders dan zij gewend waren.

Laten wij niet denken: Ik weet het beter, waarom zou ik naar Hem moeten luisteren, of naar zijn apostelen in de persoon van de bisschoppen? Laten wij Hem volgen, ook als Hij ons vraagt om dingen anders te doen dan wij gewend zijn. Laten wij in de Paastijd met Hem naar het diepe varen en onze netten rechts van de boot uitwerpen.

Wij zullen ervaren dat daar waar wij niets konden vangen met onze onvermoeibare inspanningen wij met Hem het vruchtbare en overvloedige leven zullen vinden. Amen.

Download hier de lezingen op vrijdag in het octaaf van Pasen

Download hier de overweging op vrijdag 17 april in het Paasoctaaf

Kijk hier de H. Mis op vrijdag in het octaaf van Pasen vanuit de Laurentiuskerk in Maasniel