Er zijn twee manieren om de vakantie te beleven: de ene die meer aangedreven is door de dominante hedonistische cultuur is het ‘ dolce far niente ‘ (het lekker niets doen). De Paus stelt voor om het evangelie in de koffer te pakken, wat betekent meester te worden over onze vakantie, weten hoe deze te waarderen, maar niet “mythiseren”, idealiseren. Wij moeten de waarden ontdekken van deze tijd van het jaar.
De vakantie periode is gericht op rust en sereniteit. Het is een opluchting van lichaam en geest. Om deze redenen geven wij tien punten aan om echte christelijke vakanties te beleven:
1. de eerste daarvan is ‘rusten’. ‘Vermoeidheid en werkstress bezoedelen het criterium van het ware en van de rechtvaardigheid. De vakantie is een goede tijd om de fysieke psychische en spirituele krachten te vernieuwen, die mogelijk een wijziging aanbrengen in de aspecten van het leven die het meest nodig hebben.
2. Het tweede aspect is bezinning: we moeten vinden wat ruimte en tijd om te denken aan zichzelf’. Wees niet bevreesd om jezelf te ontmoeten en de oppervlakkigheid die de drukte van het dagelijks leven produceert te overwinnen. Voor dit, vergeet niet de evangeliën, die u zullen helpen.
3. Dan is er ‘de vrolijke sereniteit’: amusementen afleiden, de reizen verwijderen de problemen alleen voor een kort moment, maar het permanente geluk vloeit voort uit het feit dat het innerlijke huis in orde is. De vakantie is een gunstige tijd voor een ‘optimalisatie’ .
4. Het vierde punt is de familie: in een samenleving waar de vader en moeder buiten het huis werken, genieten de kinderen weinig van hun ouders, maar de vakantieperiode kan de familiebanden verbeteren en versterken en de communicatie vermeerderen en de familieleden helpen die de hulp het meest nodig hebben.
5. Dan niet te vergeten de vriendschap, omdat de relatie tussen vrienden tijd nodig heeft. De vakantie is een gunstige tijd voor het naderen van vrienden, om misverstanden te genezen, een zieke vriend te bezoeken en tijd doorbrengen in goed gezelschap.
6. Tegelijkertijd moeten wij de schoonheid van het geloof herontdekken, de schoonheid vangen van de menselijke werken die onze voorouders ons hebben achtergelaten, de gevoeligheid cultiveren van onze historische artistieke, religieuze en culturele erfgoed.
7. Het zevende punt is de stilte, waar we de meest significante stemmen kunnen waarnemen voor onze persoonlijke ontplooiing. Degenen die de stilte waarderen worden “meesters” van het luisteren en van de communicatie.
8. en 9. De achtste en de negende punt zijn gebed en de zorg voor de schepping. Het gebed, die schaars is wegens vele bezigheden, is in de vakantie een tijd voor betere communicatie met de Heer om van Hem de kracht en de impulsen te ontvangen voor ons dagelijks leven, terwijl de waardering voor de schepping het mogelijk maakt om het prachtige spektakel te benutten dat ons de moeder natuur elke dag kosteloos aanbiedt, waar de voetsporen van de Schepper zo tastbaar zijn.
10. Het laatste aspect is eindelijk de ‘solidariteit’ omdat op vakantie mag men nooit vergeten de liefde voor de armen, die zich manifesteert in het delen, in de zorg voor de ouderen en door het ondersteunen van interessante sociale en pastorale activiteiten.