“Wat is er op tegen dat ik gedoopt word?”

In de eerste lezing van vandaag horen wij over een bijzondere ontmoeting tussen een Ethiopiër en Filippus. Deze ontmoeting heeft overeenkomsten met het verhaal van de leerlingen van Emmaüs. De Ethiopiër was een belangrijke man, de opperschatmeester van de koningin van de Ethiopiërs, en hij was op zijn terugweg nadat hij op pelgrimstocht  naar Jeruzalem was geweest.

Deze man gaat weg van Jeruzalem en zit in zijn reiskoets de profeet Jesaja te lezen zonder te weten over wie al deze profetieën gaan. Filippus wordt dan door een engel gezonden om dezelfde weg te gaan en in de nabijheid van de Ethiopiër te lopen. Precies zoals Jezus deed met de leerlingen die weggingen van Jeruzalem onderweg naar Emmaüs. En zoals Jezus dat ook niet deed bij de leerlingen van Emmaüs, zo dringt Filippus zich niet op aan de Ethiopiër maar loopt naast hem.

Hoe vaak hebben apostelen en Jezus zelf naast ons gelopen in ons leven en hebben naar ons geluisterd en ons de schriften ontsloot? Hoe vaak hebben wij ze niet herkend? Hoe vaak hebben zij ze uitgenodigd om bij ons in te stappen of naar binnen te komen?

Filippus hoorde dat de Ethiopiër Jesaja aan het lezen was en vroeg of hij begreep wat hij las. Op deze open vraag antwoordde de Ethiopiër: “Hoe zou ik dat kunnen, als niemand mij daarin behulpzaam is? Hij nodigde Filippus uit in te stappen en bij hem te komen zitten.” Zo hadden de leerlingen van Emmaüs die tegen Jezus gezegd: “Blijf bij ons, want het wordt al avond en de dag loopt ten einde. Toen ging Hij binnen om bij hen te blijven.”

Ook vandaag horen wij weer hoe belangrijk het is dat wij, in onze vrijheid, naar de mensen luisteren die God naar ons toe zendt, en naar Jezus zelf, die vaak naast ons komen lopen en naar ons luisteren, terwijl zij geduldig op onze uitnodiging wachten om in onze reiskoets binnen te stappen, in ons leven, om bij ons te blijven.

De gesprekken tussen de Ethiopiër en Filippus, waarin Filippus de schriften ontsloot voor hem zoals Jezus het had gedaan voor de leerlingen van Emmaüs, leidden uiteindelijk naar de vraag om het doopsel: de hoveling zei: “Hier is water. Wat is er op tegen dat ik gedoopt word? Filippus echter zei: Als ge van ganser harte gelooft mag het. Hij gaf ten antwoord: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is. Hij liet de koets stil houden en beiden, Filippus en de eunuch daalden af in het water en hij doopte hem.”

De vraag van de Ethiopiër doet me denken aan de vraag van Jeugdprins Loewieke I van de Katers uit Maasniel afgelopen januari. Loewieke wilde het doopsel graag ontvangen omdat zijn hele familie gedoopt was. Wij hebben een paar keer gepraat over zijn motivatie en op 15 februari ontving hij het doopsel in de viering van de Mis. Ik kon eindelijk een prins dopen.

Misschien heb je weleens gedacht: Ik heb zelf niet in vrijheid gekozen voor het doopsel zoals de Ethiopiër in deze lezing. Ik werd ermee opgezadeld door mijn ouders. Zij hebben voor jou gekozen. Dat is waar. Onze ouders hebben veel voor ons moeten kiezen tijdens onze kinderjaren, dat is nu eenmaal de taak van ouders, om voor hun kinderen keuzes te maken waar zij van denken dat de kinderen daar iets aan zullen hebben, en dat doen zij uit liefde voor ons. En zo hebben veel ouders ervoor gekozen om ons te laten dopen omdat zij geloofden in God en wilden dat wij Hem zouden leren kennen en dat Hij onze Vader zou zijn, en ook dit hebben zij uit liefde voor ons gedaan.

Maar nu wij volwassen zijn kunnen wij zelf kiezen of wij Hem beter willen leren kennen, zoals de Ethiopiër. En als wij Hem nog niet goed kennen kunnen wij een apostel uitnodigen om bij ons in onze reiskoets in te stappen zoals de Ethiopiër deed en zoals de leerlingen van Emmaüs deden: “Hij nodigde Filippus uit in te stappen en bij hem te komen zitten.” “Blij bij ons Heer”. Amen

Download hier de lezingen op donderdag 30 april. Derde week van Pasen

Download hier de overweging op donderdag 30 april. Derde week van Pasen

Kijk hier de Mis op donderdag 30 april