„De menigte die het geloof had aangenomen was één van hart en één van ziel”

“De menigte die het geloof had aangenomen was één van hart en één van ziel” Wow! Echt? Één van hart en één van ziel zoals Jezus aan zijn leerlingen had gevraagd: “Een nieuw gebod geef Ik u: gij moet elkaar liefhebben zoals Ik u heb liefgehad, zo moet ook gij elkaar liefhebben. Hieruit zullen allen kunnen opmaken dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart.” (Joh.13,34-35)

Ik kan alleen maar bewondering hebben voor de manier waarop de eerste christelijke gemeenschappen geleefd hebben en daarmee aan de wereld aangetoond dat deze vorm van liefde mogelijk was door de Heilige Geest die zij hadden ontvangen, door het geloof dat zij hadden aangenomen. De christenen werden door dit getuigenis een licht voor de wereld waarin zij leefden.

Tegelijkertijd moet ik helaas bekennen dat ikzelf, en wellicht is dit herkenbaar ook voor jullie, deze liefde voor de anderen niet altijd in me heb, misschien vaker niet dan wel. En als ik kijk naar onze parochiegemeenschap, naar onze vrijwilligersgroepen, naar onze vieringen, dan zie ik daar ook onze menselijke tekortkomingen in deze roeping om getuigen te zijn van deze liefde.

Jezus die ons goed kent had terecht voor ons aan zijn Vader gevraagd: “Niet voor hen alleen bid Ik, maar ook voor hen die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen één mogen zijn zoals Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons mogen zijn opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.” (Joh.17,20-21)

Het is de Geest van de Verrezene Christus die de eerste christelijke gemeenschappen kracht gaf om elkaar lief te hebben en één te zijn met elkaar, en met dit getuigenis hebben zij uiteindelijk de hele wereld laten delen in deze liefde van Christus, en zo kwam het geloof tot ieder van ons vanuit die eerste kleine christelijke gemeenschappen in Israël.

“Er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde; integendeel, zij bezaten alles gemeenschappelijk. Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen. Er was geen enkele noodlijdende onder hen.”

Zo waarschuwde onze Paus afgelopen zondag: “Na de pandemie ligt een groter gevaar op de loer, een gevaarlijker virus: die van het onverschillige egoïsme; te denken dat het beter zal gaan met ons, met de economie, als het met mij beter gaat, zonder te denken aan de anderen die minder hebben, die achterlopen, en die misschien zelf als een last te ervaren.”

Ik hoop dat het getuigenis van de solidariteit van de eerste christenen ook voor ons een aansporing is, om in de komende tijd, meer om te zien naar elkaar, en onze rijkdom, ook al is het klein, te delen met hen die minder hebben. Ook hiervoor zal Christus ons zijn Geest schenken. Amen

Download hier de lezingen op dinsdag in de tweede week van Pasen

Download hier de overweging op dinsdag 21 april in de tweede week van Pasen

Kijk hier de viering van de Mis op dinsdag 21 april vanuit Asenray